نماد فروهر، نگارهای باستانی با مفاهیمی عمیق
تاریخچه
نماد فروهر، که به فر کیانی نیز مشهور است، نگارهای باستانی با قدمتی بیش از 4500 سال است. این نماد در دوران هخامنشیان به اوج شکوفایی خود رسید و بر روی تخت جمشید، نقش رستم و دیگر بناهای باستانی آن دوره حک شد.
معانی
معانی متعددی برای نماد فروهر ارائه شده است. برخی آن را نمادی از اهورامزدا، خداوند یگانه در دین زرتشت، میدانند. عدهای دیگر آن را نمادی از “فره وهر” یا “فرهوشی” میدانند که در باور زرتشتیان، گوهر جاودان و مینوی انسان است.
اجزای نماد
هر بخش از نماد فروهر دارای معنایی خاص است. پیکر بالدار نمادی از روح انسان، حلقه در دست نماد پیمان با اهورامزدا، و دو بال نماد تمایل به تعالی و پیشرفت هستند. دایره یا حلقهای که در پشت فروهر قرار دارد، نمادی از جهان مینوی و خورشید در آن نمادی از روشنایی و اهورامزداست.
کاربرد
امروزه نماد فروهر به عنوان نمادی ملی برای ایرانیان شناخته میشود و در جواهرات، ظروف، فرشها و دیگر اشیاء زینتی به کار میرود. این نماد همچنین در بسیاری از آتشکدهها و اماکن مذهبی زرتشتیان دیده میشود.
اهمیت
نماد فروهر یادآور تاریخ و فرهنگ غنی ایران است و مفاهیمی عمیق مانند جاودانگی روح، تعالی و رستگاری را به تصویر میکشد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.